گلابتون دوزی یکی از رودوزی های سنتی هرمزگان با پیشینه بیش از دو هزار سال است. این شهر به واسطه خصیصه های منحصر به فرد تولیداتش از سوی شورای جهانی صنایع دستی به عنوان شهر ویژه فعال در گلابتون دوزی به ثبت رسیده است.
گلابتون دوزی یکی از رودوزی های سنتی هرمزگان با پیشینه بیش از دو هزار سال است. این شهر به واسطه خصیصه های منحصر به فرد تولیداتش از سوی شورای جهانی صنایع دستی به عنوان شهر ویژه فعال در گلابتون دوزی به ثبت رسیده است.
مانند بسیاری دیگر از رودوزی های سنتی، گلابتون دوزی نیز محصول دقت و ظرافت زنان و دختران در این منطقه جنوبی ایران است.
از این رو، شاید بتوان گلابتون دوزی را یکی از برجسته ترین جلوه های هنر زنانه و نیز هنر مردمی در این منطقه به شمار می رود.
زبان گویای سبک زندگی، باورها و فرهنگ، پوشش و آداب و رسوم مناطق جنوبی ایران است.
در استان هرمزگان کمتر خانوادهای را مشاهده می کنیم که به نوعی با هنر گلابتون زودی درگیر نباشد،
معمولاً دختران و زنان خانه دار ساعت هایی از روز را به این کار اختصاص می دهند.
علاوه بر وجهه جمعی آن، کمک به رونق اقتصادی خانواده، اوقات فراغت خود را نیز با اشتغال به این صنایع دستی ارزشمند سپری می کنند.
گلابتون دوزی که به واسطه نخ طلایی مورداستفاده در این رودوزی به این نام شهره است. با نام های دیگری نیز می شناسیم: گلدوزی، کم دوزی، کمان دوزی، برودری دوزی و زردوزی.
لباس محلی در هرمزگان
لباس محلی به لباسی گفته می شود که افراد بومی یک منطقه آن را می پوشند و این لباس به طور معمول برگرفته از آداب و رسوم هرمنطقه با توجه به منابع موجود در آن است.
پوشش محلی در شهرها و روستاهای نزدیک به هم نیز تفاوت چندانی ندارد. این موضوع را می‌توان باتوجه به فرهنگ نزدیک آن‌ها به یکدیگر، شرایط اقلیمی مشابه و منابع موجود، تقریبا یکسان توجیه کرد.
استان هرمزگان، اقوام زیادی را از جمله عرب زبان و بلوچ درون خود جای داده اما لباس محلی و سنتی آن خاص و منحصر به فرد است.
لباس محلی هرمزگان به گفته ی برخی محققان شباهتی به لباس‌های هندی و عربی دارد.
این شباهت بیشتر مربوط به زری دوزی و مشابهت زیورآلات این منطقه با کشور هندوستان یا طرح لباس بندری با لباس مردم امارات است.
با توجه به این مساله قدمت لباس بندری، از تاریخ به وجود آمدن امارات بیشتر است .
گمان می‌رود رفت و آمد بازرگانان و تاجران عرب، هندی و ایرانی به این مناطق باعث تاثیرپذیری از این فرهنگ‌ها شده‌است.
لباس محلی هرمزگان به گفته ی برخی محققان شباهتی به لباس‌های هندی و عربی دارد.
این شباهت بیشتر مربوط به زری دوزی و مشابهت زیورآلات این منطقه با کشور هندوستان یا طرح لباس بندری با لباس مردم امارات است.
لباس استان‌های جنوبی نیز به عنوان نشان و نمادی از جنوب شناخته می شود.هرمزگان نیز یکی از مناطقی است. که پوشش به نوعی خاص از تن پوش تنها خلاصه نمی شود. بلکه حجاب و روسری تا زیورآلات را در برمی گیرد. که گویای زبان، فرهنگ و آداب و سنن خاص این منطقه است.
پوشش زنان و مردان هرمزگانی، هنری است. که با وجود گذشت زمان وشاید به خاطر استفاده از آن، خیلی رنگ و بوی کهنگی به خود نگرفته است. به لحاظ نقش، طرح و رنگ زیبایی خاص که دارد . شلوارها و پیراهن‌های بندری زنانه بیشتر رنگ های روشن آبی، بنفش، صورتی دارند.
گلابتون دوزی یکی از رودوزی های سنتی هرمزگان با پیشینه بیش از دو هزار سال است. این شهر به واسطه خصیصه های منحصر به فرد تولیداتش از سوی شورای جهانی صنایع دستی به عنوان شهر ویژه فعال در گلابتون دوزی به ثبت رسیده است.
