در این نقاشی جزئیات دیده نمی شود و بیشتر مردم عادی و روزمرگی هایشان به چشم می آید.
در این نوع نقاشی از ترکیب رنگ ها خبری نیست و رنگ ها به صورت خام استفاده می شوند.
امپرسیونیسم نوعی جنبش هنری است که در قرن نوزدهم اتفاق افتاد که در حالت کلی با ویژگی هایی مثل ضربه های کوتاه قلم روی بوم، جداسازی رنگ ها، تاکید بر روی ترسیم دقیق نور در تغییر ویژگی های آن و داشتن موضوعات معمولی شناخته می شود.
آشنایی با نقاشی سبک امپرسیونیسم
امپرسیونیسم سبکی از نقاشی می باشد که در اواسط دهه ی اول قرن نوزدهم ظهور یافت که بر احساس و ادراک لحظه ای نقاش یا هنرمند از یک صحنه تاکید می کند. این سبک نقاشی بیشتر بر استفاده از نور و بازتاب آن، ضربه های کوتاه قلم روی بوم و جداسازی رنگ ها تاکید دارد.
امپرسیونیسم به دلیل داشتن ضربات کوتاه و آشکار قلم روی بوم، کثیف و شلخته به نظر می رسید.
در این نوع نقاشی هنرمندان با کمک ضربات شکسته و کوتاه قلم مو آغشته به رنگ های خالص و نا مخلوط در عوض ترکیب های ظریف رنگ ها نقاشی می کشیدند. به عنوان مثال این نوع نقاشان به جای ترکیب دو رنگ آبی و زرد برای داشتن رنگ سبز، دو رنگ سبز و زرد را مخلوط نشده بر روی بوم می زدند تا حس رنگ سبز در بیننده ایجاد شود. در این سبک از نقاشی زندگی مدرن و تاثیرات کلی و واضح به جای جزئیات نشان داده می شود.
نقاشی های این سبک دارای مضامین زیر هستند:
تصاویر زندگی روزمره:
در این سبک بر خلاف نقاشان محافظه کار که بیشتر موضوعات و داستان های تاریخی و زیبایی های رایج و عمومی و مذهبی و اخلاقی را به تصویر می کشیدند، در واقع لحظات معمولی زندگی را موضوع قرار می گرفت و واقعیت و آن چیزی که در لحظه وجود داشت بیشتر مورد توجه نقاشان امپرسیونیسم بود که نقاشی می شد.
طبیعت:
در این نقاشی ها طبیعت به عنوان مضمون اصلی شناخته می شد و عقیده نقاشان امپرسیونیسم بر نمایش خود واقعی طبیعت بود. در برخی از نقاشی ها قسمت های خیلی معمولی از طبیعت با عنوان نقاشی اصلی انتخاب می شده اند مانند کنار رودخانه و زمین پر از علف
مردم:
نقاشان این سبک بسیار علاقه به کشیدن مردم در زندگی روزمره داشتند. توجه بسیاری به قشر متوسط و کارگران در حال کار یا تفریح در باغ ها و یا روستاها داشتند.
طبیعت بی جان:
طبیعت بی جان و استفاده از آن در نقاشی ها به نقاشان فرصت تجربه و تصویر سازی نور و تاثیرات آن بر روی شکل و رنگ اشیاء را می داد.
تکنیک امپرسیونیسم
رنگ:
نقاشان این نوع سبک مخالفت خود با سبک سابق که بیشتر از رنگ های تیره استفاده می کردند، را با استفاده از رنگ های شاد و سرزنده نشان داده اند.
قلم مو:
نقاشان امپرسیونیسم برای نشان دادن حرکت و تغییرات لحظه ای، از ضربه های سریع و کوتاه و منقطع به قلم مو استفاده می نموده اند، چون رنگ ها بدون ادغام در کنار هم قرار می گرفتند بیننده می توانست جهت حرکت قلم مو را واضح، درک کرده و همچنین این روش استفاده از قلم مو کل اثر را به نوعی نا تمام جلوه می داد.
محل:
هنرمندان در این سبک بیشتر در فضای بیرون و دور از کارگاه فعالیت می کرده اند، زیرا بتوانند تماس بیشتری با طبیعت داشته باشند و همچنین تاثیرات نور و خورشید و هوا و حرکت را همانطور که هستند نشان دهند.
ترکیب بندی:
نقاشان امپرسیونیسم قوانین و الگو های گذشته را کنار گذاشته و دریچه نوینی را در ترکیب بندی باز نمودند. این هنرمندان تلاش کرده اند تا جزئیات را از نقاشی حذف کرده و تصویر کلی از موضوع را نشان دهند و بیشتر از زاویه های غیر معمول به موضوع نگاه می کرده اند.
