معصومه کاظمی پور متولد ۱۳۴۵ دانش آموخته ارشد مدیریت و برنامه ریزی.
معصومه کاظمی پوربازنشسته وزارت نیرو، شاعره و نویسنده پرکار، موسس “انجمن ادبی فرزانگان کرج”. بیش از دو دهه به طور مستمر در خدمت شعر و ادبیات این مرز و بوم بوده و هست.
به گزارش نوین اکسپو به نقل از کرج رسا (گفتگو بارضا قاسمپور)به دعوت این بانوی شعر در حصار کرج از گلکشت مصفا و منزل اهورایی ایشان دیدن می‌نمایم. ویلا باغی بر کنار رودخانه کرج، به غایت روح‌نواز و به معنای واقعی کلمه دل‌انگیز… خش خش برگ‌های طلایی و نسیم ملایم پاییزی دامنه ارتعاش روح و روانم را به تموج وا می‌دارد. شاید هم اینجا بخشی از بهشت معهود ماست
معصومه کاظمی پور می‌گوید: بیش از ۱۵ سال است. که در این بهشت گمشده میزبان شاعران، هنرمندان تئاتر و سینما، گروه‌های موسیقی البرزی و میهمانانی از چهار گوشه کشور هستم.فرزندان و دامادم نیز شاعر بوده و بهره‌ای از هنر برده‌اند.
چرایی و چگونگی دعوتم را می‌پرسم، می‌گوید که آوازه حضور معلم خبرنگار را در کرج شنیده و به معرفی و پیشنهاد #حجت‌الاسلام_حمیدی از شاعران کرجی مشتاق دیدنم شده است.
خانه باغش تلفیقی از سنت و مدرنیته بوده و کتب نفیس از چارگوشه خانه به من چشمک می‌زنند.
یک چای دمنوش برایم می‌ریزد و پس از چاق سلامتی دو ساعت تمام یکریز و پی در پی از خود، آرزوها، سوابق فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی و آفرینش‌های ادبی‌اش بمبارانم می‌کند.
در نگاه عمیق و مهربانش و در ادای واژه‌ها آنقدر با شاعران و نویسندگان صمیمی است که انگار همه فررندان وی هستند.
بالاخره آتش کلماتش فروکش کرده نفسی تازه می‌کند و با لبخندی بر لب می‌پرسد شما حرفی برای گفتن نداری؟
می‌گویم برای شنیدن آمده‌ام.
کاظمی پور، این خادم ادبیات در کنار شعر و شاعری شیفته فلسفه و تاریخ است و ظاهراٰ در کنار نشست‌های مجازی کرونایی و حضوری در حیطه ادبیات، جلسات فلسفی و تاریخی را نیز میزبانی می‌کند.
شیفته منطقه و کلمه حصار می‌باشد و به همین دلیل اسم دو کتابش “در حصار زمان” و “زمان در حصار” است.
خدا را شکر دستش به دهانش می‌رسد و حامی پر و پا قرص شاعران جوانی است که نای چاپ دیوانشان را ندارند.
چند مجموعه شعر از شاعران که گرداگرد انجمن ادبی فرزانگان کرج بوده‌اند را تحت عنوان ویروس‌نامه و حس مشترک با سرمایه خود منتشر کرده است.
معتقد است که ادبیات صادق است، ولی تاریخ چندان قابل اعتماد و اتکا نیست.
کاظمی‌پور با اکثر شعرای بنام ملی سر و سری داشته و دارد.
از زنده یاد حسین منزوی، محمدعلی بهمنی، فاضل نظری، یوسفعلی میرشکاک، رحمانی، قزوه، ناظر شرفخانه‌ای و خیلی‌های دیگر خاطراتی دارد.
این بانوی شعر در عین اجتماعی بودن به شدت مبادی آداب و مقید به آموزه‌های دینی و حریم های اخلاقی است.
می‌گوید: در پیشگاه امام خمینی و مقام معظم رهبری شعر خوانده است.
ارق ملی بالایی داشته و به کرج نیز شدیدا تعصب و علاقه نشان می‌دهد.
در پایان از معصومه کاظمی پور می‌پرسم دلیل توسعه نیافتگی کرج متناسب با موقعیت و پتانسیل‌هایش را در چه می‌بیند؟
می گوید دلیلش دو کلمه بیشتر نیست: مدیران بی‌کفایت!
شعری از این شاعره شیرین‌بیان تورق می‌کنیم:
مهد شیران و دلیران زنده باد ایران من
معنی حب‌المتین گشته عجین با جان من
میهنم را دوست دارم از شمال و شرق و غرب
شد جنوب سرزمینم نور بر چشمان من
از خزر تا به خلیج‌فارس منزلگاه عشق
معدن گنج فراوان بحر من عمان من
کشورم را دوست دارم دوست دارم همچو جان
سیستان و هم بلوچستان و هم کرمان من
از خراسان جنوبی تا خراسان شمال
جلگه سرسبز و خرم خطه‌ی گیلان من
از گلستان و یا مازندران و اردبیل
یکسره مهد دلیران آذربایجان من
اردبیل، تبریز، ارومیه سر یک پیکرند
از همدان تا به کرمانشاه و کردستان من
مرحبا ایلام، خوزستان و فارس و چارمحال
کهگیلویه بویراحمد و یا زنجان من …
فاش گو چون دولت تدبیر و امید آمده
چاپ خواهد شد به زودی دفتر و دیوان
معصومه کاظمی پور
