فدراسیون کوهنوردی و صعود‌های ورزشی ایران. در تعریف کوهنوردی می‌گوید ارتفاع مناطق پیموده شده باید بالاتر از ۱۸۰۰ متر از سطح آبهای آزاد باشد.
کوه‌پیمایی نیز از ارتفاع ۱۸۰۰متر تا ارتفاع ۳۰۰۰ متر تعریف شده است.
همچنین فدراسیون ایران. کوهنوردی را فعالیتی حرفه‌ای و کوه‌پیمایی را مختص افراد آماتور دانسته است.
زیرا درآمد اصلی آنها از راه کوهنوردی نیست. اصولاً در دنیا نیز کسب درآمد به عنوان قهرمان کوهنوردی چندان مطرح نیست.
تاریخچه
آثار حضور انسان در کوهستان از دوره پیش از تاریخ وجود دارد.
کهن‌ترین آنها. اوتسی، یک مومیایی طبیعی مربوط به ۳۳۰۰ سال پیش از میلاد مسیح است. که در منطقه آلپ اوتستال پیدا شده است.
در متون تاریخی نیز شواهد زیادی یافت می‌شود. که به منظور کشورگشایی، زیارتهای مذهبی، جهانگردی و… انجام شده‌اند.
اما می‌توان گفت.این ورزش، در سال ۱۷۸۶. با اولین صعود ثبت شده به قله مون‌بلان شروع شد.
سپس، در قرن نوزدهم میلادی، این ورزش گسترش بیشتری پیدا کرد.
برای نمونه در سال ۱۸۵۷ اولین کلوپ در لندن تاسیس شد. که سرآغازی بود. برای آنچه به عنوان سالهای طلایی این ورزش (۶۵-۱۸۵۷) شناخته می‌شود.
این ورزش در ایران نیز به زمان باستان برمی‌گردد.
هرودوت در کتاب خود حوادث نبرد ترموپیل (سال ۴۸۰ پیش از میلاد). و لشکرکشی خشایارشا به یونان را توصیف می‌کند.
در این جنگ، تنگه ترموپیل در دست ارتش اسپارت بود. اما لشکر پارس با بالا رفتن از کوه‌های مشرف به تنگه.اسپارتی‌ها را دور زد و پشت سر سپاه دشمن در آمد.
البته طبق سنگ‌نگارهٔ آرامگاه خشایارشا در نقش رستم.سربازان لشکر پارس. از همه اقوامِ زیر سلطه امپراطوری ایران بسیج شده بودند. و مشخص نیست کدام قسمت سپاه در این عملیات شرکت داشتند.
لوازم کوهنوردی
با توسعه این ورزش ابزار و لوازم مخصوص آن نیز به بازار آمد.
شاید اساسی‌ترین وسیله کوهنوردی کفش کوه باشد. زیرا کوه‌پیمایی بدون آن توصیه نمی‌شود.
کفش این ورزش ابتدایی تنها برای حفاظت پاها در محیط خشن کوهستان ساخته می‌شدند. هدف اصلی آنها حفظ گرما. ایجاد اصطکاک مناسب با سطوح و حفاظت پا در پهنه‌های خشن بود.
امروزه علاوه بر این اهداف شکل طبیعی پا هم در نظر گرفته می‌شود. تا کفش راحتتر باشد.
وسیله مهم بعدی کوله است. که برای توزیع درست وزن بر بدن طراحی می‌شود. تا موجب خستگی و آسیب‌دیدگی کوهنورد نشود.
همچنین باتوم نیز بسیار مرسوم است. تا از فشار بیش از حد به زانوها جلوگیری شود.
علاوه بر اینها بسته به نوع صعود (سنگنوردی، دره‌نوردی، کوه‌پیمایی،…).فصل سال. ارتفاع صعود و طول مدت حضور در کوهستان. وسایل دیگری به همراه برده می‌شود.
مانند انواع لوازم فنی (طناب، کارابین، کلنگ،…). لباس گرم (از جنس گورتکس،پلار، پشم). وسایل مسیریابی (نقشه، قطب‌نما، GPS). وسایل حفاظت از تابش آفتاب (کلاه، کرم ضدآفتاب، لباس مناسب). دارو و جعبه کمکهای اولیه. وسایل شبمانی (چادر، کیسه‌خواب)
